Dag 6

Vandaag hadden wij een dagje Landeck in de planning. Zo rond 10:30 zijn wij vertrokken om op de heenreis naar Landeck nog even een cache te lichten bij een spoortunnel die uitgehouwen werd in het Landecker bergmassief. Helaas zijn zij daar mee gestaakt door de oorlog en ligt het begin van deze tunnel voor iedereen te bezoeken. Bijzonder de moeite waard ook als men niet aan geochaching doet. Even een tipje voor diegenen die dit willen bezoeken, neem even een paar laarzen mee! Het is er nogal vochtig. Wij hadden in ieder geval de cache!

Na het loggen van deze cache zijn wij verder gereden naar Landeck, waar op vrijdagmorgen een aardige versmarkt is in de winkelstraat. Eveline heeft in deze winkelstraat ook een zaakje ontdekt waar speciale Oostenrijkse kleding word gefabriceerd. Uiteraard wilde zij vandaag daar langs om te kijken of zij nog kleine lapjes voor het patchworken kon begaan. Helaas alleen per meter en dan voor een prijs die haar hobby wel erg duur zou maken.

Na verder over de versmarkt te hebben gewandeld zijn de dames nog even winkeltje in winkeltje uit wezen doen. Ikzelf heb gekozen om mooi op een bankje te blijven zitten en op de aankopen te passen. Dit resulteerde in een enorme hoeveelheid aan tasjes met van alles en nog wat, zodat ik uiteindelijk niets meer kon zien. Dit kwam ook omdat er een meneer zijn busje naast mij parkeerde en ik verkeerd gegokt had dat hij zo weer zou opzouten. Op het moment dat er ook nog 2 heren met hun hond bij mij op de bank aanschoven ben ik maar de aankopen in de auto gaan brengen. Eveline had nog een lekker wijntje gekocht van de week. Dat zo lekker was dat wij er eigenlijk nog meer van wilden hebben. Dus Eveline alle trappen getrotseerd om bij desbetreffende winkel te komen wat denk je, ja hoor, een briefje op de winkeldeur met de tekst WIJ HEBBEN PAUZE TOT 15:00 Da's even balen met zo'n hoogteverschil! Kortom weer even verder gewinkeld en min of meer tot 15:00 gewacht om toch wijn te scoren, toch de laatste 5 heerlijke flessen aangekocht.

Ook stonden er nog 2 cache's in Landeck zelf op het programma. Lopend een helling op van een % tje of 21, met de tong op de hielen boven gekomen. Nou wat doen we? Eerst maar even op het terras van het kasteel een koppie doen! Daarna zijn wij op zoek gegaan naar de cache, deze was geplaatst in de muur van het kasteel boven op de berg. Tja,met 2 dames op leeftijd en een helling van 21% snappen jullie wel dat de schrijver van dit verhaal zelf aan de beurt was om de cache te zoeken. Ik heb mij suf gezocht maar helaas niets gevonden. De tweede cache was min of meer in de buurt van de eerste, er moest wel een hellinkje van zo'n 300 meter en een procentje of 10 genomen worden. Boven gekomen moest er een pad langs de afgrond betreden worden. Na mij gezekerd te hebben met ons klimtuig en Eveline als een soort contragewicht om de zaak in balans te houden op naar de cache. Shit deze cache konden wij i.v.m lijn te kort niet bereiken dus die blijft voor de volgende Oostenrijk gang liggen. Eindconclusie was wel, dat wij een slechte score hadden voor wat het cachen betreft. E.e.a. even doorgenomen en nog even nagelezen in de beschrijving van de cache bij het kasteel, kwamen wij tot de conclusie dat waarschijnlijk de cache van het kasteel al 2 keer in mijn handen had gezeten. Dus na kort overleg besloten om nu maar met de auto naar boven te gaan om te controleren of onze bevindingen hard gemaakt konden worden. JA HOOR! Onwijs mooi gemaakt door de legger, deze heeft van ons een ster uitgereikt gekregen. Met redelijk stijve benen maar een voldaan gevoel zij wij huiswaarts gekeerd naar het Kaunertal waar Marja en Eveline de maaltijd in elkaar hebben gedraaid. Wij hadden een heerlijk stuk kalkoen meegenomen. Wat heerlijk een paar uur in de pan heeft liggen borrelen.

Na een heerlijke maaltijd en het opstoken van de holzheitzung zitten wij nu genoeglijk met z'n vieren naar de tv te koekeloeren. Morgen gaan wij voor de laatste keer snowboarden en skiën op de gletsjer. Hopelijk komt er vannacht nog een paar centimeter verse sneeuw bij. Net als woensdag, toen onze buren met een witte hoed van verse sneeuw op de auto's van de gletsjer retour kwamen.

Nu ga ik er een eind aan breien o nee dat doet Eveline al maar dan aan een baby mutsje.

Groetjes Martin en Eveline