Toch langlaufen

Hoi Allemaal,

Wat wij niet verwacht hadden en toch gebeurde,doe je de slaapkamer gordijnen open en is de hele wereld wit. Dus geen Italia!

En ja wat is zo'n ramen krabber handig als die in Holland ligt. Geeft niets wij zitten tenslotte bij snee und ijs specialisten die heben zo hun eigen methoden om zulks te fiksen. Binnen no time stond er een schone auto.

Ik had al gezegd dat ik er geen haast mee had en dat wij vanmiddag pas even boodschappen wilde doen maar toch fijn schoon karretje. Dus eerst aan het langlaufen maar daar was ik redelijk snel mee klaar. Die linker voet heeft toch weer problemen. Dit had ik ook al diverse keren met het dansen. Ik had gehoopt dat het goed zou gaan maar helaas. Dus nu maar sneepoppen maken en ballen gooien ook leuk.

Morgen naarhttp://www.tiroler-oberland.com/de/region/tiroler-oberland-a-z/mini+fundus_az-3135

Daar ligt al een paar jaar een cache op mijn te wachten en die wil ik toch wel een graag mee pakken.

Zondag morgen vroeg rijden wij alweer naar Holland via de zuid-west kant van Duitsland een beetje een 3 landen grens route.

Morgen dus het laatste verhaal.

Groetjes Mart,Marja,Bernhard

de eerste volle dag in het Kaunertal

Hoi Allemaal,

Vandaag moesten wij eerst naar Landeck oor de noodzakelijke proviand. Gooi ik de tank Vol met benzin 91 in plaats van super 95. Maar even advies ingewonnen bij de ANWB via de chat. Advies is om de tank stukje bij beetje leeg te rijden met een niet te zwaar belaste motor. En dan zodra er weer een litertje of 10 in kan dit ook te doen. Dus morgen maar koeteldekoet richting Milaan (Italie). Vandaag de wasserweg cache geprobeerd te lopen,helaas wegens gebrek aan conditie de tocht gestaakt Maar wel mooie uitzichten gehad over het Kaunertal. Bij thuis komst heb ik de maaltijd bereid voor 6 personen babi annanas het was zo geslaagt dat het verdween als sneeuw voor de zon. En die hadden wij vandaag volop het was vanmiddag op 1670 meter zelfs een graadje of 16 Echt van dat t-shirt weer. Op dit moment vriest het hier voor de deur 5 graden. Dus maar even een kruiwagen hout in de zwarte jongen gekiepert. Hij stond helemaal te springen op z'n pootjes. Het snowboarden ging vanmorgen als een kogel. Maar door pijnlijke voeten ook alweer gestaakt. Zullen wij hier toch te oud voor worden?

Groetjes Mart, Marja und Bernhard

Heen Reis

Vanmorgen om 5:00 Marja opgehaald en de reis naar Oostenrijk via Utrecht en Eindhoven A73 richting Venlo. De tom tom had ik een update gegeven en aangezet in krommenie pas na 235 km kwamen wij er achter dat hij aardig hier links en daar rechts en keer hier om en ga weer terug probeer om te draaien hebben de revu van het ding gepasseerd. Uit eindelijk begon ie te kermen van rechtsaf toen wij eenmaal in de donkere bossen in het grensgebied van Nederland en Duitsland terecht waren gekomen,Ben ik gestopt om even met tom te praten. Enkele dreigingen richting tom om hem naar buiten te mieteren waren voldoende om hem te dreseren. Duidelijk na studie bleek het ding op vermijd de snelwegen te staan! Tja,die update's van tegenwoordig weten aardig roet in het eten te gooien. Gelukkig had ik ook de gps mee en die wist uiteraard haarfijn te vertellen waar Bernhard woond. Kortom na een stopje of 5 en de diverse tankbeurten (zo'n 2 liter blokje weet er raad mee). Maar wij konden aardig meekomen met onze mede weggebruikers. Ik ben heel tevreden over de peus en zeker over de automaat die zich geweldig gedraagt in de bergen. Natuurlijk hadden wij de sneeuwsloffen pas in het Kaunertal echt nodig. En dan te bedenken, voor het het eerst in mijn auto leven dat ik deze ervaring heb opgedaan. Gewoon perfect!

Lichtelijk op dit moment ben ik even helemaal op. Was al om 02:00 uit bed en dan is het nu tijd om mij ten ruste te brengen. Dus de pillen er in en allemaal een goede nachtrust en tot morgen. Groetjes, Martin

Alles klaar maken en inpakken.

Hoi Allemaal,

Dit jaar ga ik toch nog even naar vriend Bernhard in het Kaunertal (Oostenrijk). Bernhard woont op 1700 meter. Het ski en snowboard gebeuren is op de gletsjer op 2850 meter. Kortom de spullen in de auto en naar boven om het stuwmeer heen. En dan rustig de opening van het ski seizoen op ons af laten komen. Muziek snee en ijs en grote negers!

Woensdag morgen is het vertrek zo rond een uur of 5:00 als het mee zit dan zijn wij zo rond 16:00 in Unterhausen De 83 pk die de peus 307 meer heeft als TOOS ( onze yaris was zo genaamd) zal een stuk prettiger de bergen aankunnen. Neemt niet weg dat ik best nieuwsgierig ben hoe e.a zal verlopen.

Zondag is de retour reis. Dit i.v.m het tijdelijk stoppen met mijn medicijnen wat ik dus bij thuiskomst ga doen. 2 november word ik behandelt door Dr.Koning in de Bilt voor mijn Tinnitus hier voor worden de 6e en de 7e hals/nek zenuw met een iritatie remmende vloeistof ingespoten. Dit gebeurd doormiddel van rontgendoorlichting om precies de juiste plek te bereiken.

Tot het volgende verhaal,

Groetjes Martin.

dag 7

Dag 7

Vandaag de klap op de vuurpijl met Eveline en Marja und Bernhard naar de gletsjer op 2850 meter hoogte. Met prachtige haarspeldbochten werk route omhoog. (Eveline denkt daar toch iets anders over). Maar goed Eveline heeft het getrotseerd en aangegeven dat ik de volgende keer weer alleen naar Oostenrijk mag! Na boven wat rond gekeken te hebben en even een sneeuwbal gegooid te hebben,even koffie gedronken in het Gletsjer restaurant. Gouden koffie aan de prijs te zien, dat dan weer wel! Klojo die ik ben vergeet ik mijn skibril die dus nog in de rugzak zit en de rugzak vergeten in de auto te zetten. Resulteerde natuurlijk in knijp-ogen! En ze zijn al niet zo wijd meer! Na de koffie koetel de koet naar beneden gereden en langs het stuwmeer weer naar Unterhausser ! Daar hebben Eveline en ik de auto aan Marja en Bernhard afgestaan die de middag richting Imst wilden vullen. Ik wilde alvast wat voor slapen i.v.m de de thuisreis. Eveline heeft Bernhard zijn huis doorgewerkt en nog wat boodschappen gedaan in Feichten. Wij hebben zo rond 18:00 een broodje worst genuttigd en de holtz heitzung weer tot de rand gevuld. Om 21:00 zijn wij naar bed gegaan met de wekkers op 01:30 met het plan om 02:00 weg te rijden naar Holland.

Zo gezegd zo gedaan. Om 2 uur afscheid genomen van Bernhard en vol goede moed door de bergen heen richting Duitsland. Pikkedonker en regen, dat is op een bergpas niet zo'n goeie combinatie! Maar Marja was co-piloot, Eveline zat achterin en verzorgde de catering. Na ongeveer 450 km hebben wij de eerste stop gehouden. Even een toiletronde en een kop koffie en een cache! Na een half uurtje de reis weer voortgezet. Stop 2 was een tank beurt na 670 km. Kortom de slang er in afrekenen, bakkie koffie voor de chauffeur en hup weer gaan met de handel. Stop 3 was een toilet stop van 10 minuten net voor de Nederlandse grens. Na een voorspoedige reis kom je dan in Nederland aan en word men direct geconfronteerd met de bekrompenheid op de Nederlandse weg. Van die heerlijke mensen die eindelijk een cruise control op hun karretje hebben en dan gaan passeren met de zelfde snelheid als degene die zij passeren! Grrrrr! Maar goed om 12 uur liepen wij Krommenie binnen. Dus al met al een voorspoedige reis achter de rug. 988 km in 10 uur is niet slecht!

Groetjes Martin en Eveline Und Marja und Bernhard

dag 6

Dag 6

Vandaag hadden wij een dagje Landeck in de planning. Zo rond 10:30 zijn wij vertrokken om op de heenreis naar Landeck nog even een cache te lichten bij een spoortunnel die uitgehouwen werd in het Landecker bergmassief. Helaas zijn zij daar mee gestaakt door de oorlog en ligt het begin van deze tunnel voor iedereen te bezoeken. Bijzonder de moeite waard ook als men niet aan geochaching doet. Even een tipje voor diegenen die dit willen bezoeken, neem even een paar laarzen mee! Het is er nogal vochtig. Wij hadden in ieder geval de cache!

Na het loggen van deze cache zijn wij verder gereden naar Landeck, waar op vrijdagmorgen een aardige versmarkt is in de winkelstraat. Eveline heeft in deze winkelstraat ook een zaakje ontdekt waar speciale Oostenrijkse kleding word gefabriceerd. Uiteraard wilde zij vandaag daar langs om te kijken of zij nog kleine lapjes voor het patchworken kon begaan. Helaas alleen per meter en dan voor een prijs die haar hobby wel erg duur zou maken.

Na verder over de versmarkt te hebben gewandeld zijn de dames nog even winkeltje in winkeltje uit wezen doen. Ikzelf heb gekozen om mooi op een bankje te blijven zitten en op de aankopen te passen. Dit resulteerde in een enorme hoeveelheid aan tasjes met van alles en nog wat, zodat ik uiteindelijk niets meer kon zien. Dit kwam ook omdat er een meneer zijn busje naast mij parkeerde en ik verkeerd gegokt had dat hij zo weer zou opzouten. Op het moment dat er ook nog 2 heren met hun hond bij mij op de bank aanschoven ben ik maar de aankopen in de auto gaan brengen. Eveline had nog een lekker wijntje gekocht van de week. Dat zo lekker was dat wij er eigenlijk nog meer van wilden hebben. Dus Eveline alle trappen getrotseerd om bij desbetreffende winkel te komen wat denk je, ja hoor, een briefje op de winkeldeur met de tekst WIJ HEBBEN PAUZE TOT 15:00 Da's even balen met zo'n hoogteverschil! Kortom weer even verder gewinkeld en min of meer tot 15:00 gewacht om toch wijn te scoren, toch de laatste 5 heerlijke flessen aangekocht.

Ook stonden er nog 2 cache's in Landeck zelf op het programma. Lopend een helling op van een % tje of 21, met de tong op de hielen boven gekomen. Nou wat doen we? Eerst maar even op het terras van het kasteel een koppie doen! Daarna zijn wij op zoek gegaan naar de cache, deze was geplaatst in de muur van het kasteel boven op de berg. Tja,met 2 dames op leeftijd en een helling van 21% snappen jullie wel dat de schrijver van dit verhaal zelf aan de beurt was om de cache te zoeken. Ik heb mij suf gezocht maar helaas niets gevonden. De tweede cache was min of meer in de buurt van de eerste, er moest wel een hellinkje van zo'n 300 meter en een procentje of 10 genomen worden. Boven gekomen moest er een pad langs de afgrond betreden worden. Na mij gezekerd te hebben met ons klimtuig en Eveline als een soort contragewicht om de zaak in balans te houden op naar de cache. Shit deze cache konden wij i.v.m lijn te kort niet bereiken dus die blijft voor de volgende Oostenrijk gang liggen. Eindconclusie was wel, dat wij een slechte score hadden voor wat het cachen betreft. E.e.a. even doorgenomen en nog even nagelezen in de beschrijving van de cache bij het kasteel, kwamen wij tot de conclusie dat waarschijnlijk de cache van het kasteel al 2 keer in mijn handen had gezeten. Dus na kort overleg besloten om nu maar met de auto naar boven te gaan om te controleren of onze bevindingen hard gemaakt konden worden. JA HOOR! Onwijs mooi gemaakt door de legger, deze heeft van ons een ster uitgereikt gekregen. Met redelijk stijve benen maar een voldaan gevoel zij wij huiswaarts gekeerd naar het Kaunertal waar Marja en Eveline de maaltijd in elkaar hebben gedraaid. Wij hadden een heerlijk stuk kalkoen meegenomen. Wat heerlijk een paar uur in de pan heeft liggen borrelen.

Na een heerlijke maaltijd en het opstoken van de holzheitzung zitten wij nu genoeglijk met z'n vieren naar de tv te koekeloeren. Morgen gaan wij voor de laatste keer snowboarden en skiën op de gletsjer. Hopelijk komt er vannacht nog een paar centimeter verse sneeuw bij. Net als woensdag, toen onze buren met een witte hoed van verse sneeuw op de auto's van de gletsjer retour kwamen.

Nu ga ik er een eind aan breien o nee dat doet Eveline al maar dan aan een baby mutsje.

Groetjes Martin en Eveline

Dag 5

Dag 5

Vandaag begon de dag met een overdosis prachtig weer! Na uitgebreid in bad te hebben gezeten met mijn vrouwtje, gezamenlijk met Marja ontbeten en de dagplanning doorgesproken.

Marja bleef liever thuis, zij moest nog een paar wassen weg werken. En wij wilden graag een dal-rondtocht gaan lopen.

Dus na het ontbijt en de koffie en uiteraard het aansteken van de heitzung i.v.m. het warme tapwater, op pad. Eerst even proviand gehaald voor de lunch bij de plaatselijke supermarkt in Feichten. (ook weer een oom van Bernhard). Van daar de Alp du Kauner bedwongen met als resultaat dat ons doorgaande pad geblokkeerd werd door een lawine. Heel vervelend en men kan dus rechts omkeert. En dat is jammer als je net een klim hebt gemaakt van een % of 22! Ging wel lekker hard naar beneden. Onze benen liepen zo maar 30 passen meer per seconde! Die Oostenrijkers vinden het niet zo nodig om even een bord te plaatsen waar op vermeld wordt dat het pad gesperd is door een lawine. Het schijnt hier een lokale grap te zijn t.b.v de buitenlanders dat men ook kan wachten tot de lawine weg gedooid is. (ja doei!) Dus gewoon terug en er beneden omheen.

Bij de kassa en tevens de entree van de gletsjer hebben wij geluncht en elkaar goed ingesmeerd met factor 50. Eveline nog even nagevraagd bij de kassa of wij lopend gewoon toegang hadden. Inderdaad alleen motoren, auto's en bussen moeten betalen om naar 2800 meter te kunnen rijden.

Wij hadden het plan om via de oostkant van het dal de terugreis te aanvaarden. Ware het niet dat wij na 3 kwartier weer op een lawine vast liepen. Dus weer terug naar de ingang! Tussen door kon ik het niet laten om te proberen de loop van de rivier te veranderen met stenen. Dit lukte aardig ware het niet dat Eveline verder wilde. Met een paar maanden kunnen de Stoopjes het wel afmaken. Die gaan immers zo medio de grote vakantie hier heen. Dus jongens als ik in Holland natte voeten krijg gaat ie goed.

Na 13,6 km bergje op en bergje af waren wij weer in het appartement van Bernhard waar Marja ons verwende met koffie en thee.

Zo rond 18:30 kwam Bernhard thuis en konden wij de bbq opstarten. Eveline en Marja hadden alles al voorbereid dus ik kon vrijwel direct starten met dode dieren op de hete plaat te leggen.

Op een gegeven moment draaide de wind naar het noorden en blies recht het dal in. Gelukkig waren wij net gereed met het bbq-en. Nog even naar de kelder om hout te hakken voor de nacht en de heitzung helemaal vol te stampen met mooie klossen. Na de koffie nog even zitten en de plannen voor morgen doornemen. Yes, naar de versmarkt in Landeck. En ook nog ff 2 cashes oppikken en onze dag is weer aardig goed. Het schijnt weer prachtig weer te worden dus dat beloofd wat.

Groetjes Martin & Eveline

Dag 4

Dag 4

Wat een dag. Konden we gisteren in de korte broek, vandaag was het jassen en truien weer! Daarbij nog een portie regen, die wel wat leek op de hoosbui van Noosa, plus onweer en bliksem.

Ondanks dat nog een cache gescoord toen we op weg waren naar Prutz voor boodschappen. Het heet echt Prutz, daar kan ik ook niks aan doen. Daar gaan we naar de Oostenrijkse Aldi, die een enorm assortiment heeft, zowel gewoon als biologisch, dus in ieder geval wat kaas en andere lekkere dingen mee genomen, die specifiek Oostenrijks zijn.

Maar vooral ingekocht voor de BBQ, die we voor morgen op het programma hebben staan, want dan wordt er mooi weer voorspeld.

Thuisgekomen gaat Eveline maar breien, en Martin gaat een laptopje voor Bernhard in gereedheid brengen. Na de middagkoffie wordt het toch nog droog, en gaan we nog even een rondje. Dat moet echt, want we zijn behoorlijk stijf van het klimmen, en dus moet je in beweging blijven! Als we vertrekken komen net de Engelse onderburen thuis, die hebben ondanks het slechte weer de hele dag op de snowboards gestaan. Ze hebben 10 cm sneeuw op de auto liggen!

Vanavond eten we soep met pannenkoeken, de soep heeft al de hele middag staan trekken, en de pannenkoeken lukken ook nog, ondanks de elektrische kookplaat die niet helemaal oppietoppie is.

De lucht is nu weer bijna helder, dus morgen wordt het vast een mooie dag.

Vandaag hebben we besloten om toch op zondag terug te gaan,(i.p.v. zaterdag) in de hoop dat het dan rustig is op de weg. We kunnen dan nog samen met Bernhard naar de gletsjer gaan. Wel willen we om 02.00 uur vertrekken zodat we op een redelijke tijd thuis komen, en eventueel nog wat aan Moederdag kunnen doen.